Unearthly

voor mij een keyword.

Waarom lijkt een astronaut zo eenzaam? Alleen de geborgenheid van zijn pak doet aan thuis denken, de rest is een oneindige zwarte vijandigheid die slechts passief toekijkt hoe de mens hem toch nooit gaat ontdekken. De insignificantie van het werken aan de grote dingen die in de ruimte zo ontzettend klein zijn. De eigenlijke nutteloosheid van zijn of haar taak. De melancholiek. Tevergeefs. Vacuum.

Amen